Abgetönter Horizont. Ausgewahlte Gedichte 1988-2000
  • Wydanie: pierwsze
  • Miejsce i rok: Lublin, Norbertinum, 2000
  • Objętość: 286, [2] s.
  • Format: 147 x 220 mm
  • Oprawa: miękka klejona
  • ISBN: 83-7222-058-1
  • Cena zbytu: 14.00 PLN
  • Status: Książka dostępna

Abgetönter Horizont to niemiecka wersja językowa tomu Rozmazany horyzont. Jest zamyśleniem nad ludzką kondycją, nad tym, jak człowiek żyje w świecie. Otwiera pytania o ludzką egzystencję w konkretyzacji jej istnienia, które jest skoncentrowane na analizie wpływu własnej historii na daną jednostkę.

Jest zapisem „wydarzenia poetyckiego” i odpowiedzią poety na nie; jest próbą ocalenia egzystencji w języku i przez język. Zadziwiająco proste w formie wyrazu, głębokie i kompleksowe w kompozycji, wiersze Wiercińskiego otwierają świat, w którym codzienność jest na nowo konstytuowana jako objawienie bytu. Towarzysząc tematycznie poecie w jego wędrowaniu po Europie i Ameryce, Rozmazany horyzont jest również dostępny po angielsku pod tytułem Muted Horizon.

 

Od Autora

 

Ważna w lekturze moich wierszy jest koncentracja na świadomości mówiącego głosu. Pozornie niezależne od siebie i nie związane ze sobą fragmenty wierszy rzucają światło na podmiot liryczny i pomagają w zrozumieniu ludzkiej kondycji. Obrazy służą ukazaniu wielowymiarowości podmiotu lirycznego, nie jego unifikacji. Wiersz przedstawia ludzką egzystencję, podkreślając trudność ogarnięcia i integracji nieuporządkowanego świata zewnętrznego, mimo to objawia on prawdę o człowieku w dialektycznym napięciu pomiędzy skrytością i nieskrytością. Prawda ta wkracza w perspektywę światła bytu. Wiersze świadczące o nieprzemijającej sile poezji zachęcają człowieka do bycia świadomym własnych momentów transformujących, rozświetlania we własnym świecie tego co ukryte i wyobcowane.

Hermeneutyka Gadamera i Ricoeura podkreśla fakt, że nie istnieje definitywna interpretacja wiersza. Drogi i rozdroża interpretacji są niezależne od oryginalnej idei poety; jest on jedynie jednym z interpretatorów własnej poezji. Wiersz zasadniczo wymyka się mu, opuszcza go. Różnorodność interpretacji pochodząca od twórczych czytelników poszerza jej horyzont, sięga dalej niż zamierzenia poety. Wiersz wyraża potrójną odrębność, oddalenie od poety, które jest zdeterminowane poprzez poetycki akt twórczy. Dzięki zapisaniu w języku wiersz uzyskuje autonomię w stosunku do intencji poety, do kulturowego i socjologicznego kontekstu, w którym powstał, jak i do oryginalnego adresata.

więcej o książce
zwiń
Polecane

Felietony i eseje o jagiellońskim duchu miasta Lublina

Książka o dojrzewaniu do ojcostwa

Zbiór opowiadań, których motywem przewodnim jest emigracja i związane z nią dylematy życiowe bohaterów.

Wspomnienia z posługi duszpasterskiej wśród deportowanych do Kazachstanu.