Homo Viator (czyli odsłońcie tylko woal...)
  • Wydanie: drugie zmienione
  • Miejsce i rok: Lublin, Norbertinum, 2021
  • Objętość: 283, [2] s.
  • Format: 147 x 220 mm
  • Oprawa: miękka klejona
  • ISBN: 978-83-7222-728-7
  • Cena zbytu: 42.00 PLN
  • Cena promocyjna: 36.00 PLN
  • Status: Książka dostępna

Powieść Homo Viator może być rozumiana jako kontynuacja książki Maxa Frischa pt. Homo Faber. Dariusz Pacak umieszcza swego bohatera jednak w zupełnie nowych warunkach. Obdarza go dynamizmem poetyckim i poddaje wyzwaniom nowych okoliczności. Życie Jana Viatora całkowicie poświęcone zgłębieniu causa sui stanowi zupełną przeciwwagę egzystencji Waltera Fabera. Jest jego dopełnieniem, w którym dominantą staje się duchowość. Autor pozwala Viatorowi na doznanie tych odsłon ludzkiego vitae, których Faber zaledwie zdążył „dotknąć” tuż przed śmiercią. Dla człowieka cywilizacji technicznej ich istnienie stanowiło i stanowi dziś wciąż tabu, w zdawałoby się optymalnej, a przecież zniewalającej nudą systemowej codzienności.

Zmierzająca ku transcendencji historia rozpoczyna się w Łodzi, a kończy...? Jest zapisem konkretnej „ziemskiej” eksploracji prowadzonej w celu odkrycia Wrót wiodących do doskonałości i wyzwolenia z narzuconych struktur systemowych, kulturowych, politycznych, religijnych. Jest nie tylko świadectwem, ale i przede wszystkim rezultatem walki o możliwość bezpiecznego przebrnięcia nieobliczalnej, nie oznakowanej drogi od Rozumu – do Umysłu, od Nauki – do Wiedzy. Opowiada o procesie porzucania przez człowieka roli drobnego nic nie znaczącego elementu systemu, ściśle wykreowanej struktury, w imię ogarnięcia istoty Człowieka Natury i stawania się fragmentem wielości Wszechświata oraz jedności z Nim. Relacjonuje zapis druzgotania ego – na poczet dematerializacji świadomości w Makrokosmosie. Jest lustrem przemiany podmiotu od postaci człowieka „wychowanego” – do egzystencji „bez granic”. Czytelnik ma szansę towarzyszenia mu od Narodzin – do momentu jego Ostatecznej Przemiany. Staje się świadkiem dokonywania wysiłków mających na celu poprzez rozbijanie dogmatów – zmierzanie ku prawdzie rzeczywistej, dobrnięcie od aksjomatu wyobrażenia Boga – do wszechogarniającej, bezosobowej Miłości.

Główny bohater, krusząc okowy współczesnej cywilizacji, unosi się ponad nią i przemieszcza po bardzo osobistej drodze twórczej. Priorytetem w niej jest dążenie do oświecenia. Kroczy swym trudnym szlakiem, świadom przemijalności, niepewności istnienia, w którym jedyną stałą jest śmierć towarzysząca w każdej sekundzie, a jedynym wyzwoleniem – Miłość. Do niej jednak wiedzie nieokreślona i pełna wyrzeczeń ścieżka. Viator jest niestrudzonym poszukującym. Droga, która go wybrałama ostatecznie prowadzić w znaczeniu katolickim do zbawienia i osiągnięcia raju wiecznego, w sensie buddyzmu zaś do satori i przerwania wędrówki duszy w celu doskonalenia się oraz osiągnięcia pełni szczęścia, czyli do zamknięcia koła życia. Jest ona jednak zawiła, trudno wyodrębnić ją z ciemności „pop kultury” i indoktrynacji konsumpcyjnej cywilizacji materialnej.

Autor, podając także w wątpliwość istnienie wyłącznie tego świata, który uważamy współcześnie za realny, jeszcze bardziej potęguje trud Viatora, trud zwieńczenia tej właściwej, a zarazem unikalnej ścieżki wiodącej ku prawdzie Absolutu.

więcej o książce
zwiń
Polecane

Wspomnienia z posługi duszpasterskiej wśród deportowanych do Kazachstanu.

Felietony i eseje o jagiellońskim duchu miasta Lublina

Zbiór opowiadań, których motywem przewodnim jest emigracja i związane z nią dylematy życiowe bohaterów.

Książka o dojrzewaniu do ojcostwa