Anna Fornal
Posłowie Piotr Sanetra
Cena zbytu 36,00 zł Cena promocyjna 30,00 zł
Wydanie I Lublin: Norbertinum, 2024 Objętość 37, [2] s. Format 147 x 208 mm Oprawa miękka klejona ISBN 978-83-7222-825-3
[ Tom wierszy ]
O książce
Kiedy w 2014 roku ukazał się tom wierszy Anny Fornal pt. Tu i tam, niektórzy z czytelników sugerowali już wtedy, że kolejnym gestem jej literackiej wyobraźni będzie zapewne zbiór opatrzony symetryczną formułą zaimków: „tam i tu”. I oto po 10 latach, niezwykle intensywnie skupionych na życiowych potrzebach mijającego czasu (efektem tych konieczności była między innymi podjęta przez Annę Fornal w tym okresie decyzja o za-kończeniu działalności Stowarzyszenia „W Stronę Sztuki”), spełniły się oczekiwania i pojawił się kolejny zapis jej „rozmów z ciszą”, jak w pierwszym zbiorze autorka określiła źródło swojej literackiej twórczości. Bezpośrednim impulsem do zgromadzenia i dokonania wyboru wierszy powstałych w tym trudnym czasie była, jak sama wspomina, potrzeba wypełnienia pustki i ciszy, które nastąpiły po odejściu do wieczności nieodłącznego towarzysza jej życia, Męża Stanisława. Jemu też dedykuje obecny poetycki efekt swoich przemyśleń i wrażeń. W tej szczególnej perspektywie znaczenia i skojarzenia nakreślone tytułem nabierają wyrazistości i mocy. Podczas gdy pierwszy tomik był poniekąd próbą zmierzenia się z tworzywem poetyckim w kontekstach metafizycznych i transcendentalnych, w obecnym zbiorze wektory sensów zawartych w tytułowej formule bardziej się ukonkretniają i poniekąd ujednoznaczniają. Już jeden z inicjalnych wierszy (Ciągle tu) określa wyraźne obszary znaczeń wskazane przez tytułowe zaimki: wieczności („tam”) i doczesności („tu”), ze szczególną granicą, która je rozdziela, czyli zamkniętą bramą. Podmiot liryczny tego wiersza sytuuje się co prawda po stronie doczesności, ale już w perspektywie przejścia przez bramę, którego z jednej strony się spodziewa, a z drugiej obawia. Ta obawa wynika z braku pewności, z niewiedzy, z odwiecznej tajemnicy skrywającej niedostępną człowiekowi rzeczywistość po przejściu bramy istnienia. Jej różnorodne aspekty próbują zgłębić wielkie religie świata, jednak obraz eschatologicznej świadomości zawarty w tych wierszach jest głęboko ludzki, egzystencjalny, oparty na doznaniach świata tu i teraz, znanej sobie rzeczywistości. „Tam” jest nieznane, jego istnienie jest zaledwie przeczuwane, spodziewane, przynależne sferze wiary, nie zaś doświadczenia. A jeśli nawet poetka w dedykacji zbioru wyraża przekonanie o ciągłości istnienia po przejściu przez bramę życia („czeka na mnie”), to jednak jest to pewność względem samego bycia, nie zaś jego formy. O tę ostatnią pyta retorycznie w ostatnim wierszu pt. Czy tam, który dopełnia metafizyczną klamrę całego zbioru. Pomimo bardzo ludzkiej, niemal dziecięcej prostoty tych pytań pozostają one bez odpowiedzi. Świadczą zaś o nadziei, że „tam” jest w jakimś stopniu ciągłością „tu”, że nawiązuje do naszego doświadczenia egzystencji. Przeczucie istnienia „tam” jest bowiem niewątpliwie podstawą ludzkiej nadziei.
Piotr Sanetra, fragment posłowia
Spis treści
Miałam przyjaciela [ 7 ] Ciągle tu [ 8 ] Kontrapunkt [ 9 ] Cud życia [ 11 ] Dziękuję [ 12 ] Lektura [ 13 ] Wspomnienie [ 14 ] Dobre chwile [ 15 ] Nowy Rok [ 16 ] Panu A. [ 17 ] One [ 18 ] Dodatek [ 19 ] Spotkanie [ 20 ] Powrót [ 21 ] We mnie cisza [ 22 ] Wizyta [ 23 ] Klatka [ 24 ] Licytacja [ 25 ] Milczenie [ 26 ] Krzyk [ 27 ] Stara kobieta [ 28 ] Samotność [ 29 ] Mój wybór [ 30 ] Już nie muszę [ 31 ] Testament [ 32 ] Razem [ 33 ] Czy tam [ 34 ] Posłowie (Piotr Sanetra) [ 35 ]
O Autorce
Anna Fornal (z d. Milewska) urodziła się 25 maja 1939 roku w Kielcach. Z wykształcenia jest muzykiem, nauczycielką gry na fortepianie, absolwentką kieleckiej Średniej Szkoły Muzycznej im. Ludomira Różyckiego, dyplomantką Centralnego Ośrodka Pedagogicznego Szkolnictwa Artystycznego w Warszawie. Między rokiem 1957 a 1975 współpracowała z kielecką Rozgłośnią PR, jako autorka audycji popularyzujących sztukę – w tym cyklu „Życiorysy eksponatów”, nadawanego również w radiowej „Trójce”. W latach 1959–1967 kierowała Społecznym Ogniskiem Muzycznym przy Radzie Zakładowej WRN w Kielcach; była wizytatorem ognisk artystycznych województwa kieleckiego (1965–1966). Od 1977 do 1995 roku pracowała w Ogólnokształcącej Szkole Muzycznej I i II st. im. Karola Lipińskiego w Lublinie, pełniąc funkcję Kierownika Sekcji Fortepianu. Prowadziła szeroką działalność pozalekcyjną, organizując, nie tylko dla swoich wychowanków, m.in. koncerty monotematyczne – np. wieczory kolęd – oraz prezentacje twórczości uczniów uzdolnionych kompozytorsko. Niektórzy z nich stali się powszechnie znanymi artystami. Z chwilą przejścia na emeryturę w 1995 roku zainicjowała powołanie Stowarzyszenia W STRONĘ SZTUKI, zostając jego prezesem. Stowarzyszenie było jedyną na Lubelszczyźnie organizacją pozarządową wszechstronnie zaangażowaną w rozwój i promocję młodzieży utalentowanej artystycznie. Była scenarzystką i realizatorką koncertów, w których wystąpiło około pięciu tysięcy młodych muzyków (soliści, zespoły kameralne, orkiestry, chóry, zespoły taneczne z Polski, Ukrainy, Białorusi, Słowacji, Francji i Chile) oraz poeci i recytatorzy. Organizowała ekspozycje prac plastycznych dzieci i młodzieży. W Bibliotece Muzycznej Stowarzyszenia ukazywały się utwory młodych kompozytorów; w Bibliotece Literackiej – tomiki poezji. Przygotowywała je do druku. Wyróżniona wieloma odznaczeniami i tytułami honorowymi: Złoty Krzyż Zasługi, Medal Komisji Edukacji Narodowej, „Zasłużony Działacz Kultury”, „Ludziom Gorących Serc”, „Beatus qui prodest, cui potest”, „Czyniący Dobro”, Medal Prezydenta Miasta Lublina, „Bene Meritus Terrae Lublinensi”, Medal „Serce dla serc”, Medal 700-lecia Maista Lublin. Jej wieloletnie i bardzo owocne zaangażowanie na rzecz promocji młodych talentów zostało w 2015 roku uhonorowane Nagrodą „Angelus” za całokształ życia.
W 2014 roku opublikowała tomik wierszy pt. Tu i tam (Lublin: Norbertinum), zaś w roku 2024 – tomik wierszy Tam i tu (Lublin: Norbertinum).
|