Krystyna Pyda

Mieszka na Lubelszczyźnie. Wiersze zaczęła pisać w 2015 roku. Dopiero wtedy mogła poświęcić się swojej młodzieńczej pasji – poezji. Pochodzi z rodziny chłopskiej. Po uzyskaniu wykształcenia ekonomicznego pod­jęła pracę w księgowości. W 1979 roku wyszła za mąż. Pochłonięta pracą i budową gniazdka rodzinnego nie miała czasu na pisanie wierszy. Dopiero po przejściu na emeryturę wróciła do swojej pasji. Pierwszym owocem spełnienia jej marzeń był tomik poezji pt. Coś nie tak, którym zadebiutowała w 2016 roku. Znalazły się w nim utwory o miłości do Boga, do człowieka, do miejsca zamieszkania, o tym, że mimo wad świat należy kochać. W jej wierszach można odkryć to, co spotyka nas na ścieżkach życia. A życie nieraz jej nie oszczędzało. Dla osoby wrażliwej, romantyczki, jaką Krystyna Pyda pozostaje pomimo upływu czasu, miłość stanowi najważniejszą osnowę życia. Nigdy nie jest na nią za późno. Zachęcona tym, że pierwszy tomik został ciepło przyjęty przez lokalne środowisko, Pani Krystyna w krótkim czasie wydała kolejne książki: W krainie życia (2017), Spróbuj to zmienić (2018), Ach, ty życie! (2019), Zmieszane okruchy życia (2020) i Fortepian życia (2022). W tych tomikach dużo miejsca zajmują przemyślenia na temat życia, szukania drogi do domu Ojca, o problemach życia na Ziemi. Poetka próbuje lirycznym słowem wyrazić otaczający ją świat. Wrażliwość i pasja sprawiły, że wróciła do świata poezji, który ją od dawna pociągał. Od dziecka lubi śpiewać, słuchać muzyki, dlatego stara się, aby jej wiersze również nadawały się do prezentacji wokalnej. Na spotkaniach z czytelnikami łączy recytację ze śpiewem. Według opinii uczestników – z dużym powodzeniem.