Henryk J. Kozak

Henryk Józef Kozak

(ur. 1945)

Poeta i prozaik, urodzony 15 lipca 1945 r. we wsi Krasna na Podlasiu. Dzieciństwo i młodość spędził w Sitniku k. Białej Podlaskiej. Absolwent Liceum Pedagogicznego w Leśnej Podlaskiej oraz Wydziału Historii UMCS w Lublinie. Mieszka w Lublinie. Opublikował zbiór opowiadań Kamień (2022), dwie powieści oraz dwadzieścia zbiorów wierszy, m.in.: Podróż do Miami (1995), ... o świcie kiedy ... nic z nas ... (2007), List do matki (2010 – wersja polsko-rumuńska), Chwile przed odjazdem (2011), Ballada o przemijaniu (2013), Nostalgia (2015), Udane życie (2017), Serce zimą (2019), Prawdopodobnie (2020), Imiona tęsknoty (2021), Komunikaty z Botanika (2022). Jego wiersze były tworzywem kilku poetyckich słuchowisk radiowych. Jest laureatem nagród poetyckich im. Józefa Czechowicza, Józefa Łobodowskiego, Józefa Ignacego Kraszewskiego, Anny Kamieńskiej, Wacława Olszewskiego oraz wielu ogólnopolskich konkursów poetyckich i prozatorskich. Tomik Ballada o przemijaniu w 2016 roku zdobył honorową nagrodę Sławy Przybylskiej „In Arte Libertas”. W 2018 roku został uhonorowany przez Stowarzyszenie Pisarzy Polskich Oddział w Lublinie dyplomem „Literacki Laur 700-lecia Miasta Lublina”. Wiersze i prozę Kozaka tłumaczono na języki: rosyjski, rumuński, serbski, węgierski i ukraiński.