Norbert Wojciechowski

(1939-2019)

Urodzony 4 lutego 1939 roku w Smętowie (woj. pomorskie). W 1957 r. zdał maturę w Liceum im. S. Staszica w Starogardzie Gdańskim, w latach 1957-1959 pracował jako nauczyciel w szkole podstawowej. W latach 1959-1964 studiował polonistykę w Katolickim Uniwersytecie Lubelskim. Od roku 1965 do 1980 pracował w Katolickim Uniwersytecie Lubelskim, początkowo w Towarzystwie Naukowym KUL, następnie na stanowiskach: kierownika Zakładu Małej Poligrafii, kierownika Redakcji Wydawnictw KUL i rzecznika prasowego Uniwersytetu. W latach 1980-1989 był kierownikiem i redaktorem naczelnym Działu Wydawniczo-Poligraficznego KUL. W tym okresie od podstaw zorganizował wydawnictwo uniwersyteckie i zbudował uniwersytecką drukarnię, która stała się jedną z najnowocześniejszych drukarń (nie tylko uczelnianych) w Polsce. Ceniony jako organizator i menedżer. Władze uniwersyteckie powierzyły Mu stronę organizacyjną szeregu uroczystości i imprez uniwersyteckich, np. Światową Konferencję Rektorów Uniwersytetów Katolickich (1976), Jubileusz 60-lecia KUL (1978), spotkanie społeczności uniwersyteckiej z Ojcem Świętym Janem Pawłem II (Jasna Góra 1979, Warszawa 1983). Był odpowiedzialny za cykl imprez związanych z uroczystościami nadania doktoratu honoris causa Czesławowi Miłoszowi oraz za spotkanie z Lechem Wałęsą i „Solidarnością” na dziedzińcu uniwersyteckim (10-12 czerwca 1981). Rektorzy KUL powierzyli Norbertowi Wojciechowskiemu nadzór nad stroną organizacyjno-artystyczną budowy pomnika Jana Pawła II i Stefana Kardynała Wyszyńskiego, postawionego na dziedzińcu uniwersytetu. Pod wpływem zmian politycznych, społecznych i gospodarczych, które miały miejsce w Polsce po „Okrągłym Stole”, podejmuje bardzo ważną decyzję – odchodzi z pracy w KUL i wspólnie z przyjaciółmi realizuje swoje życiowe marzenie: powołuje do istnienia pierwsze prywatne wydawnictwo katolickie w Polsce – „Norbertinum” (nazwa pochodzi od jego imienia; akt notarialny 28 XII 1989 r.).

Czynnie zaangażowany w tworzenie struktur „solidarnościowych” oraz w działania polityczne i samorządowe w wolnej Polsce. Był współzałożycielem (wraz z drem Adamem Stanowskim i prof. drem Jerzym Kłoczowskim) NSZZ „Solidarność” na KUL-u. Wybrany sekretarzem Komisji Uczelnianej. W 1981 roku na I Walnym Zebraniu Delegatów NSZZ „Solidarność” Regionu Środkowowschodniego (25-27 kwietnia i 16-17 maja 1981 r.) wybrany do Zarządu Regionu; następnie zostaje członkiem 11-osobowego Prezydium Zarządu Regionu (odpowiedzialny za kontakty z komisjami zakładowymi). W coponiedziałkowych spotkaniach z reprezentacjami komisji zakładowych w Domu Kultury „Kolejarz” omawia bieżącą działalność NSZZ „Solidarność”.  Wieczorem 13 grudnia staje na czele Regionalnego Komitetu Strajkowego z siedzibą w Świdniku. Po pacyfikacji WSK udaje się na wiec strajkującej jeszcze załogi LZNS; następnie ukrywa się. Starania i negocjacje ks. abpa Bronisława Dąbrowskiego, ks. bpa Bolesława Pylaka, ks. rektora Mieczysława A. Krąpca i rektora Stefana Sawickiego doprowadzają do jego ujawnienia się (bez podpisywania „lojalki”). Ks. bp Bolesław Pylak osobiście odwozi go do gen. Piroga na ul. Spokojną w Lublinie, uzyskując zapewnienie, że N. Wojciechowski nie zostanie aresztowany. Nadal aktywnie wspiera podziemną „Solidarność”. W 1988 roku w dwu listach otwartych do Prezydenta i radnych MRN w Lublinie żąda usunięcia pomnika Bolesława Bieruta w Lublinie i zmiany nazw dwu ulic (Nowotki na ul. ks. I. Radziszewskiego i Przełom na al. Jana Pawła II). Uczestniczy w pracach Klubu Myśli Politycznej „Dziekania” Warszawa. W 1989 roku zostaje członkiem Prezydium Komitetu Obywatelskiego Lubelszczyzny. W 1990 roku, w kwietniowych wyborach samorządowych kandyduje z listy Komitetu Obywatelskiego Lubelszczyzny, zostaje radnym miasta Lublin, uzyskując największą liczbę głosów spośród wszystkich kandydujących. W czerwcu zostaje wybrany przewodniczącym Lubelskiego Sejmiku Samorządowego. Współzałożyciel Krajowego Sejmiku Samorządu Terytorialnego, w którym reprezentuje województwo lubelskie. Finansuje, jako osoba prywatna, koszty usunięcia pomnika „wdzięczności” z placu Litewskiego w Lublinie (12 mln zł). W latach 1994-1998, w czasie II kadencji samorządu terytorialnego jest radnym Miasta Lublin i wiceprzewodniczącym Sejmiku Województwa Lubelskiego. W latach 1998-2002 – radny Sejmiku Województwa Lubelskiego.

W 1999 roku Polcul Foundation (Niezależna Fundacja Popierania Kultury Polskiej, Sydney, Australia) przyznała Norbertowi Wojciechowskiemu wyróżnienie za pracę wydawniczą na rzecz kultury polskiej krajowej i zagranicznej. W jury zasiadali m.in.: Gustaw Herling-Grudziński, Ewa Łętowska, Jan Nowak-Jeziorański. W 2005 roku otrzymuje Nagrodę Miasta Lublina za Upowszechnianie Kultury za rok 2004. W 2009 roku laureat Nagrody „Bene Meritus Terrae Lublinensi” za działalność na rzecz Lublina i regionu. W roku 2010 laureat Angelusa, nagrody przyznanej w kategorii „Człowiek kultury medialnej”. W 2010 roku otrzymuje Medal Prezydenta Miasta Lublina z okazji jubileuszu 20-lecia działalności wydawniczej Norbertinum.

Zmarł 11 listopada 2019 roku.