Hanna Maria Janina Kasperska

(1945-2025)

Autorka książek: Niezatarte wspomnienia sprzed lat (2010), Miłość wśród nas (2011), Przetrwać w czasie (2013), Dziennik – powrót do przeszłości (2017), Niezatarta przesłość (2020), Nieokiełznana namiętność (2022). Z uwagi na wszechstronne zainteresowania i bogaty zasób wiadomości jej twórczość literacka jest różnorodna i wyjątkowa. Wnikliwe poznanie głębi ludzkiej psychiki umożliwia jej w sposób subtelny wyrażać myśli i uczucia postaci przebywających w różnych środowiskach. Poza wydanymi książkami wykonywała szkice z anatomii człowieka. Niektóre z nich zostały zamieszczone w jej kolejnych, planowanych do wydania książkach: „Dziennik – życie pośród cierpienia” (refleksje o zmaganiu się z losem, z różnymi problemami na przestrzeni lat), „Dziennik – arkana psyche” (zawiera tajemnice jej duszy, mówi o tęsknocie i miłości). W swoim pisarstwie czerpała inspiracje z własnych przeżyć i doświadczeń. Prozę łączyła z poezją erotyczną – wierszami o miłości, tęsknocie i rozstaniu.

Była spokrewniona z Julianem Ursynem Niemcewiczem i z innymi zacnymi rodami: Bogdanowiczów, Kosteckich, Raczkowskich, Werpachowskich, Niemcewiczów, Ruszkowskich. Osobną publikację – Niezatarty powiew przeszłości (2023) – poświęciła swojemu wujowi, harcmistrzowi Włodzimierzowi Ruszkowskiemu, członkowi Białostockiej i Mazowieckiej Chorągwi ZHP, Szarych Szeregów, kołymczykowi, żołnierzowi 2. Korpusu Polskiego – który przeszedł z armią gen. Władysława Andersa cały szlak bojowy i brał udział we wszystkich większych bitwach, jakie stoczył Korpus, w tym również w bitwie pod Monte Cassino.

Zmarła 7 maja 2025 roku w Lublinie, spoczywa na cmentarzu przy ul. Lipowej.